تأثیر ادغام مطالب کاربردی در آموزش آناتومی تنه بر نگرش بالینی فراگیران

مقدمه: در چند دهه ی اخیر، ضرورت تغییر محتوای دروس علوم پایه ی پزشکی مطرح و تأیید شده است. گروه آناتومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نیز بخشی از این مسؤولیت را بر عهده گرفته است. این مطالعه در راستای ادغام روش های معاینه ی فیزیکی، آناتومی سطحی و آناتومی رادیولوژیک در درس آناتومی عملی طرح ریزی و اجرا گردید تا دست مایه ای برای تغییر در بخش عملی این درس باشد. روش ها: این مطالعه یک مطالعه ی مداخله ای بود و در نیم سال دوم سال تحصیلی 90-1389 در گروه آناتومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. دانشجویان پزشکی در قالب چهار گروه تحت آموزش آناتومی قرار گرفتند. آموزش در گروه اول به صورتی که در سایر کلاس های عملی انجام می پذیرفت، گروه دوم تنها عملی، گروه سوم تنها نظری و در گروه چهارم هم نظری و هم عملی انجام شد. پس از آن سنجش آگاهی بالینی به عمل آمد و میانگین نمرات مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: تفاوت معنی داری بین چهار گروه از نظر توزیع جنسیتی وجود نداشت (05/0 < p). در ارزیابی نمرات مربوط به سؤالات معاینه ی فیزیکی میانگین نمرات گروه اول و دوم به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود (05/0 > p). مقایسه ی نمرات مربوط به سؤالات آناتومی سطحی نشان داد که نمره ی گروه اول به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بود (01/0 = p). میانگین نمرات گروه های مختلف در ارتباط با سؤالات آناتومی رادیولوژیک تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشت (05/0 < p). نتیجه گیری: به نظر می رسد ادغام نکات بالینی در آموزش آناتومی توانسته است بینش بالینی فراگیران را به خصوص در زمینه ی معاینه ی فیزیکی و آناتومی سطحی افزایش دهد. با تکمیل و انجام اصلاحات روی این شیوه می توان به موفقیت های بیشتری در زمینه ی آموزش آناتومی برای دانشجویان پزشکی دست یافت.